Kristel: Hij wil zelfbedruipend zijn.
Sieke: Ja, en je moet daar niet mee lachen. Misschien een goed moment om even toe lichten wat ik wil. Ik ben naar hier gekomen omdat ik mijn leven anders wilde. Ik heb jarenlang gewerkt en ben jarenlang vergeten het leven te koesteren. Dat wil ik nu doen, het leven koesteren in al zijn facetten. ik wil volledig zelfbedruipend worden. Ik ga leven van de opbrengst van mijnen hof.
Dora: Sieke dat gaat toch niet. Dat kunt gij niet.
Sieke: En waarom niet?
Dora: Ge zijt niet uit het juiste hout gesneden.
Sieke: Pardon?
Dora: Het leven op, maar vooral mèt het platteland is nog zo simpel niet. Afhankelijk zijn van de elementen. Gij weet daar niets vanaf.
Wanneer Dolf komt te sterven wordt het leven van Dora, zijn dochter, op stelten gezet.
Wat gaat ze met de boerderij doen? Gaat ze deze verder zetten of gaat ze ermee stoppen?
Maar ze kan het land en het huis toch zo maar niet achter laten? Gans haar leven en dat van generaties lang heeft zich afgespeeld op het landgoed, dat kan ze toch zo maar niet aan de eerste beste vreemdeling overlaten?
Maar ja, als ze daar wil blijven leven, zal ze toch iets met de boerderij moeten doen. En wat als haar broer terugkomt en die zijn deel opeist? Of zijn er nog andere kapers op de kust?
Een theaterproductie van CODE vzw in opdracht van Plattelandscentrum Meetjesland vzw in 2010.
